Afgelopen vrijdag 4 november heeft Harm-Jan van Dam met een feestelijk college afscheid genomen van de VU. Na elf jaar als docent vele colleges te hebben gegeven, vond zijn laatste college plaats in gezelschap van docenten, studenten en oud-studenten die voor de gelegenheid nog eens plaats namen in de collegebanken. In deze liminale fase tussen werk en pensioen was het onderwerp drempelgedichten. In een lokaal versierd met vlaggetjes, waarop onder meer de beeltenis van Hugo de Groot (dus nee, deze vlaggetjes waren niet gekocht bij de Hema), besprak hij in het bijzonder het 17e-eeuwse drempelgedicht. Hij besloot zijn college met een gedicht bij een editie van de Silvae van Statius. Zo kwamen twee van Harm-Jans expertises kunstig bijeen in dit laatste college.
Maar natuurlijk is een afscheidscollege niet compleet zonder de nodige speeches en cadeaus. In navolging van Statius werd Harm-Jan geroemd in een kunstig voor de gelegenheid gedichte Silva. En Harm-Jan mag dan misschien ontsnappen van het werkende leven aan de VU, zijn collega’s en (oud-)studenten ontsnappen gewoon met hem mee, namelijk in een boekenkist gevuld met boeken, die waren meegenomen door alle aanwezigen bij het college.
In de speeches werden Harm-Jans vele goede kanten geprezen. Dit zijn onder meer Harm-Jan de docent, de gewaardeerde collega en de zeer gewaardeerde gastheer van de kerstetentjes bij hem thuis. Maar soms was die lof gemengd met enige zotheid, zoals te zien is in bijgevoegd liedje.
We wensen Harm-Jan veel plezier toe met zijn nieuwe boeken, en we hopen dat hij eraan toekomt om ze te lezen. Hij is namelijk toch nog steeds op de VU te vinden, onder meer voor het begeleiden van promovendi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten